Doorgaan naar hoofdcontent

Populaire posts van deze blog

Bambook - review

Het is altijd leuk om verrast te worden. Dus toen ik via via een Bambook kreeg, maakte mijn hart een sprongetje. Een paar jaar geleden had ik al eens met iemand een gesprek gevoerd die dit notitieboek echt elke werkdag gebruikte. Ze was dolenthousiast. Toendertijd zag ik wel de mogelijkheden, maar ik dacht niet dat ik het zelf veel zou gebruiken. Het leek me nogal omslachtig om iedere keer weer een foto te maken van alles wat je aan aantekeningen wil bewaren.

Had ik het even mis. Nu ik er een heb, gebruik ik hem intensief en bespaar op die manier veel papier dat ik anders zou weggooien. Het valt me op dat ik veel van de geschreven dingen wis ik zonder dat ik er ooit een foto van heb gemaakt. Maar het is me helaas ook al een keer overkomen dat ik 5 pagina's geschreven had, ervan overtuigd was dat ik wel foto's had gemaakt en de pagina's wiste. Tja... dat gaat me vast geen tweede keer overkomen.


De buitenkant
Mijn Bambook heeft een bamboe omslag. Lekker stevig en dat maakt o…
Een reactie posten
Meer lezen

ik ga verhuizen!

Op 27 januari 2011 schreef ik hier mijn eerste blogpost. Vandaag is het mijn laatste op deze plek. Met heel veel plezier heb ik geschreven over dagboeken en alles wat daar al zo bij komt kijken. Maar ik voelde al een hele lange tijd dat er verandering moest komen. Talloze keren heb ik een nieuw blog aangemaakt, maar geen van die pogingen heb ik ooit echt online gezet. 
Maar vandaag is het de dag. Ik ga verder schrijven op Seizoenskrabbels.

Dank je wel, lieve lezer, voor al je aandacht in de afgelopen jaren. Ik hoop dat je met me mee zult verhuizen.
Een reactie posten
Meer lezen

waar reageer je op?

Stel je voor dat dit jouw keukenla is. Wat gebeurt er dan in jouw hoofd? Wat voel je bij het zien van deze foto?

Mijn eerste reactie is er een van afkeuring en schaamte. Daarna volgt de actie uitstellen: ik doe de la weer dicht en laat het voor wat het is. Ik reageer hiermee op de negatieve gevoelens die ik ervaar. Gevoelens die ik liever niet zou hebben. Het sluiten van de keukenla is eigenlijk niets minder dan het weglopen voor dat gevoel. Dit gebeurt allemaal in luttele seconden. Omdat ik niets aan deze situatie doe, overkomt dit me de volgende keer dat ik de la open het hele proces opnieuw.

Maar het kan ook anders. Ik kan mezelf ook vragen stellen: Welk gevoel levert een schone la me op? Hoeveel tijd kost het me om dit schoon te maken? Met die vragen reageer ik op dat wat ik eigenlijk wil: genieten van een schone la.

Hoe kun je dit voorbeeld nu gebruiken bij bijvoorbeeld schilderen, tekenen of schrijven? Observeer eens bij jezelf wat er gebeurt als je "weer niet" geschr…
Een reactie posten
Meer lezen